W niedzielę pobudkę zorganizowaliśmy później, aby odpocząć po wczorajszym imprezowaniu. Na śniadaniu wzmocniliśmy się drugą częścią domowych specjałów. Szczególną popularnością cieszyła się kultowa warstwowa sałatka Andrzeja.
Na trasę ruszyliśmy z Toporowej Cyrhli czerwonym szlakiem. Na główny cel zaplanowaliśmy sobie tego dnia Gęsią Szyję (1489 m n.p.m.).
Trasa popularna jest wśród biegaczy górskich.
Fani urody Tatr Bielskich mieli na szlaku punkty,
W sobotę na szlak ruszyliśmy z Gronika. W planach mieliśmy dwie opcje: Gęsia Szyja lub Kopa Kondracka. Pogoda tego dnia dopisywała 🙂
W tym roku oficjalne i uroczyste zakończenie sezonu postanowiliśmy zorganizować u stóp Tatr. Do naszej bazy U Kasi w Małym Cichym przyjechaliśmy wieczorem w czwartek unikając weekendowych korków.
Na pierwszą trasę ruszyliśmy w piątek rano. Planowane były dwie opcje:
2. Brzeziny –
Zachęcamy wszystkich Członków i Sympatyków naszego Oddziału do składania propozycji tras na przyszły sezon.
Jeśli marzą się Wam jakieś konkretne szczyty, pasma, szlaki – planujcie razem z Nami!
Ponieważ sezon 2021 był trudny i ze względu na pandemię wiele wycieczek było odwołanych, do części niezrealizowanych tras będziemy chcieli wrócić w przyszłym roku.
Prosimy o opracowywanie tras najlepiej z wykorzystaniem serwisów mapa-turystyczna.pl lub mapy.cz. Nie jest to wymóg konieczny,
Šíp (Szip) 1169 m npm jest najwyższym szczytem masywu Šipu i tzw. Szypskiej Fatry w grupie górskiej Wielkiej Fatry na Słowacji. Jego proporcjonalna, szpiczasta sylwetka (patrząc od strony miejscowości Kralovany) przypomina kolec lub cierń, czyli po słowacku Šip.
Szip położony jest w widłach Wagu i Orawy (prawego dopływu Wagu). Od północy i zachodu dolina Orawy oddziela go od Małej Fatry, od południa – fragment doliny Wagu od głównego zrębu Wielkiej Fatry, zaś Dolina Szkutowa (słow. Škútova dolina) i Przełęcz Żaszkowska (zwna również Na vrchu) – od pozostałej części Szypskiej Fatry (masywu Ostrego i Havrana),
Lubomir (903,6 m) – szczyt w Paśmie Lubomira i Łysiny. Nazwa szczytu pochodzi od nazwiska księcia Kazimierza Lubomirskiego. Nadano ją w 1932 r. w uznaniu jego zasług (w 1922 r. ofiarował domek myśliwski i 10 ha lasu na szczycie zwanym wówczas Łysiną pod budowę obserwatorium astronomicznego). Trwają spory odnośnie do przypisania szczytu do konkretnego pasma górskiego. Jedni przypisują go do Beskidu Wyspowego inni do Makowskiego.
Spytacie pewnie, dlaczego Lubomir, przecież miało być Prosieczne w Górach Choczańskich.
Vel’káSvišt’ovka (2037 lub 2038 m npm) to najwyższy z położonych bezpośrednio przy Magistrali Tatrzańskiej szczyt słowackich Tatrach Wysokich. Nazwa polska pochodzi od spiskiej wsi Rakusy, której mieszkańcy posiadali tutaj tereny pasterskie. Natomiast słowacka jest kalką niemieckiego Ratzenberg czyli świstaka.
Trasa: Tatranská Lomnica – Vel’káSvišt’ovka (2038) – Zeloné Pleso (chata) – Kežmarska Biela Voda Zastavka
Na szlak wyruszyliśmy kwadrans po godzinie ósmej, zielonym szlakiem z Tatrzańskiej Łomnicy. Początkowo droga prowadziła przez las, dalej wzdłuż wyciągu gondolowego na Skalnaté pleso.
Salatin (2048 m npm) jest jednym z sześciu szczytów w grani głównej słowackich Tatr Zachodnich. Trasa jest bardzo widokowa i urozmaicona terenowo. Szlak na odcinku Brestowa – Salatyn prowadzi szerokim, trawiastym grzbietem, podczas gdy odcinek Salatyn – Pachola jest kamienisty i eksponowany.
Trasa: Zverovka – Brestova (1934) – Salatin (2048) – Pachola (2167) – Zverovka
Tydzień przed terminem wycieczki w Tatrach spadł śnieg w dosyć znacznej ilości. Po internecie krążyły zdjęcia i filmy białych okolic Morskiego Oka i Doliny Pięciu Stawów.
Kościelec (2155 m n.p.m.) przez wielu uważany za najpiękniejszy szczyt w Tatrach Polskich. Jego piramidalna sylwetka góruje nad Doliną Gąsienicową, ze względu na kształt nazywany jest polskim Matterhornem. Nazwa jednak wywodzi się od kształtu przypominającego dach kościoła.
Trafiliśmy na idealną pogodę! Jeszcze dwa tygodnie temu górne partie Tatr pokrywała warstewka świeżego śniegu, a od kilku dni przed wyjazdem i w dniu wycieczki – piękne lato. Sprzyjająca aura sprawiła, że część uczestników zapragnęła do zaplanowanego Kościelca dorzucić jeszcze dodatkowo Świnicę.
Velký Kriváň (1709 m npm) jest najwyższym szczytem Małej Fatry, która jest uznawana za jedno z najpiękniejszych pasm górskich na Słowacji. Charakterystyczną cechą są rozległe, bardzo widokowe polany pasterskie.
Z miejscowości Šútovo wyruszyliśmy zielonym szlakiem kwadrans po godzinie ósmej, krętą ścieżką wśród mgieł. Trzeba było uważać, bo szlak w niektórych miejscach był słabo oznakowany i można się było zapędzić za daleko leśną drogą gospodarczą. Po osiągnięciu wysokości 1100 m n.p.m., po wyjściu na polanę ukazał nam się przepiękny widok morza mgieł.